Het was zo ver. De scheidsrechter floot en meteen werd er druk gezet op de tegenstander. Onze vrienden waren in het eerste deel van de wedstrijd veel te sterk voor de dames uit Bruinisse. Eefke wist na 9 minuten op aangeven van Marion de bal achter de keepster te krijgen. Met verbazing bleef Bruinisse achter. De euforie was groot, maar toch bleef men de realiteit onder ogen zien: Bruinisse is een sterke ploeg en mag niet onderschat worden. Toch was het Wietske die 6 minuten later de bal op schitterende wijze met een lobje over de uitgekomen keeper wist te leggen. Met de bal aan haar voet en de wind in de rug stormde zij de laatste vrouw voorbij en wist dat ze alleen de keepster nog moest verslaan. Wietske zou Wietske niet zijn als zij dit niet zou doen met een schitterende technische bal. De bal ging met een flinke krul over de keepster en stuiterde het lege doel in. Wederom was het feest.
Toch was het feest van korte duur, want nog geen minuut later wist Bruse Boys de stand op 2-1 te krijgen. Binnen een minuut was Bruinisse bij het doel en kon Marjet niks meer doen. De bal lag in het net. Het voelde als een vuist in het gezicht. De voorsprong, waar zo hard voor was gewerkt, was weer ingekrompen tot 1 doelpunt verschil. Met de 2-1 gingen onze vrienden de rust in.
In de kleedkamer werd niet veel gezegd. We wisten wat nodig was en wat er gebracht moest worden op het veld om dit te bewerkstelligen. Nadat het fluitsignaal weer geklonken had, ging het helemaal mis. Binnen 5 minuten was Bruinisse op 2-2 gekomen. Dit werd met afschuw aangekeken door de dames van Lage Zwaluwe, die waren komen kijken naar de directe tegenstanders. De woorden vlogen over het veld. Waar ging het mis en wat kon eraan gedaan worden? De moed was even in de schoenen gezakt. Toch liet niemand zichzelf kennen. Voor het team ging iedereen door het vuur.
De training van onze grootmeester Cor heeft ons geen windeieren gelegd. Een aanval uit het boekje vond plaats op het middenveld. Van Tess naar Eefke en van Eefke een diepe bal op Marion, die met gemak de keepster kon passeren en ons weer op voorsprong zette. Wederom was de euforie van korte duur. De 3-2 en de 3-3 vielen in een tijdsbestek van 3 minuten. Zo kon het gewoon niet verder gaan. Iedereen zette de schouders eronder. De verdediging werkte elke bal weg en het middenveld speelde haar directe tegenstander steeds weg. Ze kwamen er gewoon niet doorheen.
Toen gebeurde er wat. Wat het precies is, is met geen pen te beschrijven. Maar opeens klopte alles weer. Alles viel weer op z'n plaats. Joyce gaf de bal diep op Marion, die hem in de kluts kreeg bij de keepster en een verdedigster. De verdedigster was zo aardig om ons een handje te helpen en nam de bal vol op de punt en schoot hem het doel in. De 4-3 was een feit. Blijdschap alom en Lage Zwaluwe was tevreden om te zien hoe wij de nummer 2 langzaam aan het uitschakelen waren.
Toch was de minimale voorsprong niet zeker genoeg om de wedstrijd te winnen. Bruinisse had genoeg in hun mars en lieten dat ook zien. Toch stuitte Bruinisse keer op keer op onze dames in de verdediging. 2 minuten voor tijd werd het lot van Bruinisse bepaald. Via een pas van wederom Joyce, kwam de bal bij Tess, die hem met rechts langs de keepster wist te krijgen. Pas toen was de opluchting daar. Pas toen wisten we dat Bruinisse verslagen was. Pas toen was het besef er dat al het zweet en alle meters die gelopen zijn en elke gewonnen duel het allemaal waard was geweest. De druk die in de vroege ochtend nog op de schouders had gelegen, was totaal verdwenen. En zo gingen we de avond in, met gelach, met feest en met kameraadschap.
Man of the Match: Eefke Smit. Zij heeft zichzelf weer meedogenloos ingezet op het middenveld, ging elk duel aan, is de maakster van de 1-0 en heeft een assist bij de 3-2.